myśl na dziś
Kiedy wspominasz swoje minione życie, bez troski i ofiary, zastanów się, ile czasu straciłeś i jak możesz to nadrobić: poprzez pokutę i większe oddanie się.
św. Josemaria Escriva, Bruzda, nr 996
czwartek, 31 grudnia 2009
środa, 30 grudnia 2009
[28/29/30 XII 2009] Dworzec Główny we Wrocławiu inspiruje, okna życia w Niemczech - judzą!
z ostatniej chwili - Czytelnicy piszą!
tym razem Justyna:
świąteczne tulenie
nie, nie chodzi wcale ani o lenia, ani o tunele, ani nawet o tuleję. Gdy Oleńka chce Panagrzyzgę przytuli, zwykła mawiać: „Chodź się potulimy”, stąd też w tytule mowa o „tuleniu”. A dlaczego o tuleniu? Ano z tej przyczyny, że najpierw Święta nadeszły, a po nich (czy raczej w ich trakcie) wyjazd do Wrocławia, do Oleńki. Wszystko jasne.
Pangrzyzga prognozował napisanie bloga w pociągu relacji Warszawa – Wrocław ale okazało się to nierealne z powodu niewyspania, które poskutkowało dwugodzinną drzemką, późniejszym odmawianiem Różańca i nadrabianiem lektur zacnych a pożytecznych! Czas pojawił się dziś, kiedy to jedziemy słabo ogrzewanym pociągiem do Słupska. Wiśta wio!
Dworzec Główny
tak, wiem, pińcet razy już tu smęciłem, że lubię dworce kolejowe, a wrocławski Dworzec Główny w szczególności – ale pora na powtórkę. Ba! Cały Wrocław lubię (choć nie czytałem ani jednego ze słynnych kryminałów Marka Krajewskiego, których akcja toczy się we Wrocławiu!), pewnie przeważający wpływ mają tu wspomnienia związane z Oleńką i naszymi sprawami, bo przedtem we Wrocławiu nigdy nie miałem okazji przebywać. Podoba mi się więc jego częściowo prowincjonalny klimat, hotel Piast przed dworcem, który dźwiga się dopiero z socjalistycznego dziadostwa, peerelowski neon na bloku naprzeciwko Dworca z napisem „Dobry wieczór we Wrocławiu!” i ludzikiem unoszącym neonowy kapelusz. Podoba mi się wreszcie rynek i Piwnica Świdnicka, w której czarny i biały baran niejeden poszedł do gardziołka, Poczta na rynku, która przypomina mi dziecięce wizyty na poczcie w Pruszkowie (ma kabiny telefoniczne!)... No, a tu i ówdzie snują się uliczkami albo wspomnienia po Solidarności Walczącej Kornela Morawieckiego, albo duch niegdysiejszego UPR-owskiego bastionu, albo wreszcie opowieści związane z Wrocławiem autorstwa moich przyszłych Teściów. No, Gnyszka sentymentalny się zrobiłeś... ale, ale – na tym nie koniec! Lubię Dworzec Główny, na którym można zjeść niejaką knyszę (stąd Oleńka niekiedy nazywa mnie knyszką, albo knyszakiem), która de facto jest tradycyjnym, staropolskim kebabem, lubię kiosk Relaya przy wejściu z prawej strony (tam, gdzie sąsiadują ze sobą SexShop i komisariat policji) – gdzie kupuję sobie na podróż ulubiony Parkiet, a w środy Gazetę Polską z NajwyższymCzasem!, ewentualnie jakąś nieznaną sobie gazetę...
Ostatecznie o magii Wrocławia przesądza także to, że istnieje duże prawdopodobieństwo spotkania na ulicy kogoś znajomego.
okna życia w Niemczech
wizytując dzisiejszego rana wspomniany kiosk Relay'a, zakupiłem m.in. Nasz Dziennik. Przeczytałem w nim, że niemieckie władze zaczynają się zastanawiać nad instytucją „okien życia”, które ostatnio zaczęły służyć nie tylko podupadłym rodzicom noworodków, ale i kilkulatków! Czaimy bazę? Podchowaliśmy dziecko jakieś dwa, trzy lata, znudziło nam się, więc hyc do okienka, niech się katole nim zajmą! Władze będą bohatersko walczyły z tym problemem!
Zjawisko łatwe do przewidzenia, trzeba mieć tylko łeb wolny od rewolucyjnych i oświeceniowych miazmatów, które błyskotliwy kpt. Bednarz nazywał elegancko „pierdami”, a Hayek z kolei zgubną pychą rozumu. Jeżeli najpierw pracujemy nad rozwaleniem delikatnej konstrukcji więzów emocjonalnych, zwyczajowych, norm niepisanych, tradycyjnych reguł (wzajemności, opieki nad starszymi, czy bezbronnymi), które utrzymują skomplikowany mechanizm jakim jest społeczeństwo w stabilności, a pracujemy nad tym w imię racjonalnego urządzenia świata, w imię nawiedzonego przekonania o możliwości zorganizowania i zapanowania nad każdym aspektem rzeczywistości społecznej... to nie należy się dziwić, że zaczynają występować zjawiska które dotąd były nie do pomyślenia! Planiści działają w oparciu o założenie, iż zmianie jednego elementu rzeczywistości towarzyszyć będzie niezmienność reszty, nawet z nim powiązanych. Ci bardziej realistycznie nastawieni do życia obserwują sprzężenia zwrotne, ale nie są w stanie widzieć każdego. W efekcie mówią: „Słuchajta, trza zreformować to-i-to, to wtedy świat się zmieni w porządany sposób”. No i przybliżają raj za nasze pieniądze... który ostatecznie okazuje się być piekłem, bo zmiana jednego z elementów pociągnęła za sobą dewastację innych. Tak więc – wracając z obszaru metafory do konkretu – jeśli się najpierw rozwala tradycyjną rodzinę zmuszając ludzi do pracy na państwową emeryturę i obojga małżonków, później dodatkowo rozluźnia więź między małżonkami poprzez sankcjonowanie rozwodów i prostytucji, następnie zezwala na zabijanie dzieci wspierając postępującą dehumanizację ludzi... to nie ma co się dziwić, że ludzie zaczynają wierzyć w to, co się robi w myśl zasady: „Jeśli nie działamy tak, jak wierzymy... to zaczynami wierzyć tak, jak działamy”.
Mają Niemcy to, do czego dążyli... myśląc irracjonalnie w swoim „racjonalizmie”, że dążą do czegoś innego. W socjologii nazywa się to efektem odwrócenia. Czyli co? Czytać, uczyć się i nie ideologizować, pięknoduchy.
lajf yz lajf
powróćmy na chwilę do problemu underemployment, który ostatnio analizowaliśmy. Poniekąd wiąże się z nim – na co słusznie zwrócił uwagę dr Henryk Krzyżanowski, komentując frondowy screen gnyszkobloga – inne zjawisko. Chodzi o overeducation.
Na czym polega? Jak sama nazwa wskazuje – na przeedukowaniu. Ludzie w dzisiejszych czasach (poważne) życie zawodowe zaczynają późno, gdyż muszą wcześniej pokończyć stopnie nauczania, obowiązkowo ze studiami. Problem jednak polega na tym, że ukończywszy studia w danej dziedzinie i tak w większości przypadków podejmą pracę w innej, natomiast do jej wykonywania są prawie zupełnie nieprzygotowani. Oznacza to przy okazji, że dość długo muszą się później adaptować do zawodu (choć firma i tak musi organizować szkolenia – chociażby po to, by podzielić się swoim know-how). Równolegle obserwujemy edukacyjny efekt odwrócenia – upowszechnienie edukacji na każdym stopniu przyniosło ze sobą obniżenie jej jakości, w związku z czym pierwsze lata w pracy w większości przypadków to trudny okres adaptacji – zarówno do nowych realiów, jak i wymagań merytorycznych. Wyrażając to jednym słowem – młodzi ludzie dzisiaj uczą się długo, nie daje im to jednak ani gwarancji znalezienia pracy (tylu mamy dziś „wysoko wykwalifikowanych” magistrów...), ani kompetencji niezbędnych na rynku pracy. Nie mówiąc już o tym, że później zakładają rodziny... z czym wiąże się cały wianuszek patologii w tej dziedzinie.
niezależność
Jaki z tego morał? Wybić się na niezależność i samemu stanowić o swoim życiu, nie dając miejsca nowoczesnym przesądom. Po pierwsze – studia wyższe nie są ani do zbawienia ani do życia koniecznie potrzebne. Po drugie – ich zakończenie nie jest konieczne w 25. roku życia.
Złote Myśli znów wariują z promocjami!
tym razem Justyna:
Panie Macieju,polecony przeze mnie Filmik na FrondęTV Pan dodał, za co dziękuję z serduszka, pewnie Pan tygrysim skokiem zebrał dodatkowe 10 tysiaków na cegiełkę do budowy Nowej Christianitas, być może już nawrócił Pan Holandię i Czechy czy jako pierwszy postawił krzyż na księżycu ale ale: ja tu rozsyłam linki na gnyszkobloga, polecam książki, które Pan poleca, znajomi pewnie wchodzą a tu... mało autorskiej treści ostatnimi czasy. Poczytałoby się...Czy ten tekst, podobnie jak inne pochwalne, już cytowane, znajdzie się na blogu? Ja też chcę mieć swoje 5 minut :D Poza tym: niechże Pan się nie wstydzi podkreślić, że starzy i nowi Czytelnicy dybią na świeże posty;))
świąteczne tulenie
nie, nie chodzi wcale ani o lenia, ani o tunele, ani nawet o tuleję. Gdy Oleńka chce Panagrzyzgę przytuli, zwykła mawiać: „Chodź się potulimy”, stąd też w tytule mowa o „tuleniu”. A dlaczego o tuleniu? Ano z tej przyczyny, że najpierw Święta nadeszły, a po nich (czy raczej w ich trakcie) wyjazd do Wrocławia, do Oleńki. Wszystko jasne.
Pangrzyzga prognozował napisanie bloga w pociągu relacji Warszawa – Wrocław ale okazało się to nierealne z powodu niewyspania, które poskutkowało dwugodzinną drzemką, późniejszym odmawianiem Różańca i nadrabianiem lektur zacnych a pożytecznych! Czas pojawił się dziś, kiedy to jedziemy słabo ogrzewanym pociągiem do Słupska. Wiśta wio!
Dworzec Główny
tak, wiem, pińcet razy już tu smęciłem, że lubię dworce kolejowe, a wrocławski Dworzec Główny w szczególności – ale pora na powtórkę. Ba! Cały Wrocław lubię (choć nie czytałem ani jednego ze słynnych kryminałów Marka Krajewskiego, których akcja toczy się we Wrocławiu!), pewnie przeważający wpływ mają tu wspomnienia związane z Oleńką i naszymi sprawami, bo przedtem we Wrocławiu nigdy nie miałem okazji przebywać. Podoba mi się więc jego częściowo prowincjonalny klimat, hotel Piast przed dworcem, który dźwiga się dopiero z socjalistycznego dziadostwa, peerelowski neon na bloku naprzeciwko Dworca z napisem „Dobry wieczór we Wrocławiu!” i ludzikiem unoszącym neonowy kapelusz. Podoba mi się wreszcie rynek i Piwnica Świdnicka, w której czarny i biały baran niejeden poszedł do gardziołka, Poczta na rynku, która przypomina mi dziecięce wizyty na poczcie w Pruszkowie (ma kabiny telefoniczne!)... No, a tu i ówdzie snują się uliczkami albo wspomnienia po Solidarności Walczącej Kornela Morawieckiego, albo duch niegdysiejszego UPR-owskiego bastionu, albo wreszcie opowieści związane z Wrocławiem autorstwa moich przyszłych Teściów. No, Gnyszka sentymentalny się zrobiłeś... ale, ale – na tym nie koniec! Lubię Dworzec Główny, na którym można zjeść niejaką knyszę (stąd Oleńka niekiedy nazywa mnie knyszką, albo knyszakiem), która de facto jest tradycyjnym, staropolskim kebabem, lubię kiosk Relaya przy wejściu z prawej strony (tam, gdzie sąsiadują ze sobą SexShop i komisariat policji) – gdzie kupuję sobie na podróż ulubiony Parkiet, a w środy Gazetę Polską z NajwyższymCzasem!, ewentualnie jakąś nieznaną sobie gazetę...
Ostatecznie o magii Wrocławia przesądza także to, że istnieje duże prawdopodobieństwo spotkania na ulicy kogoś znajomego.
okna życia w Niemczech
wizytując dzisiejszego rana wspomniany kiosk Relay'a, zakupiłem m.in. Nasz Dziennik. Przeczytałem w nim, że niemieckie władze zaczynają się zastanawiać nad instytucją „okien życia”, które ostatnio zaczęły służyć nie tylko podupadłym rodzicom noworodków, ale i kilkulatków! Czaimy bazę? Podchowaliśmy dziecko jakieś dwa, trzy lata, znudziło nam się, więc hyc do okienka, niech się katole nim zajmą! Władze będą bohatersko walczyły z tym problemem!
Zjawisko łatwe do przewidzenia, trzeba mieć tylko łeb wolny od rewolucyjnych i oświeceniowych miazmatów, które błyskotliwy kpt. Bednarz nazywał elegancko „pierdami”, a Hayek z kolei zgubną pychą rozumu. Jeżeli najpierw pracujemy nad rozwaleniem delikatnej konstrukcji więzów emocjonalnych, zwyczajowych, norm niepisanych, tradycyjnych reguł (wzajemności, opieki nad starszymi, czy bezbronnymi), które utrzymują skomplikowany mechanizm jakim jest społeczeństwo w stabilności, a pracujemy nad tym w imię racjonalnego urządzenia świata, w imię nawiedzonego przekonania o możliwości zorganizowania i zapanowania nad każdym aspektem rzeczywistości społecznej... to nie należy się dziwić, że zaczynają występować zjawiska które dotąd były nie do pomyślenia! Planiści działają w oparciu o założenie, iż zmianie jednego elementu rzeczywistości towarzyszyć będzie niezmienność reszty, nawet z nim powiązanych. Ci bardziej realistycznie nastawieni do życia obserwują sprzężenia zwrotne, ale nie są w stanie widzieć każdego. W efekcie mówią: „Słuchajta, trza zreformować to-i-to, to wtedy świat się zmieni w porządany sposób”. No i przybliżają raj za nasze pieniądze... który ostatecznie okazuje się być piekłem, bo zmiana jednego z elementów pociągnęła za sobą dewastację innych. Tak więc – wracając z obszaru metafory do konkretu – jeśli się najpierw rozwala tradycyjną rodzinę zmuszając ludzi do pracy na państwową emeryturę i obojga małżonków, później dodatkowo rozluźnia więź między małżonkami poprzez sankcjonowanie rozwodów i prostytucji, następnie zezwala na zabijanie dzieci wspierając postępującą dehumanizację ludzi... to nie ma co się dziwić, że ludzie zaczynają wierzyć w to, co się robi w myśl zasady: „Jeśli nie działamy tak, jak wierzymy... to zaczynami wierzyć tak, jak działamy”.
Mają Niemcy to, do czego dążyli... myśląc irracjonalnie w swoim „racjonalizmie”, że dążą do czegoś innego. W socjologii nazywa się to efektem odwrócenia. Czyli co? Czytać, uczyć się i nie ideologizować, pięknoduchy.
lajf yz lajf
powróćmy na chwilę do problemu underemployment, który ostatnio analizowaliśmy. Poniekąd wiąże się z nim – na co słusznie zwrócił uwagę dr Henryk Krzyżanowski, komentując frondowy screen gnyszkobloga – inne zjawisko. Chodzi o overeducation.
Na czym polega? Jak sama nazwa wskazuje – na przeedukowaniu. Ludzie w dzisiejszych czasach (poważne) życie zawodowe zaczynają późno, gdyż muszą wcześniej pokończyć stopnie nauczania, obowiązkowo ze studiami. Problem jednak polega na tym, że ukończywszy studia w danej dziedzinie i tak w większości przypadków podejmą pracę w innej, natomiast do jej wykonywania są prawie zupełnie nieprzygotowani. Oznacza to przy okazji, że dość długo muszą się później adaptować do zawodu (choć firma i tak musi organizować szkolenia – chociażby po to, by podzielić się swoim know-how). Równolegle obserwujemy edukacyjny efekt odwrócenia – upowszechnienie edukacji na każdym stopniu przyniosło ze sobą obniżenie jej jakości, w związku z czym pierwsze lata w pracy w większości przypadków to trudny okres adaptacji – zarówno do nowych realiów, jak i wymagań merytorycznych. Wyrażając to jednym słowem – młodzi ludzie dzisiaj uczą się długo, nie daje im to jednak ani gwarancji znalezienia pracy (tylu mamy dziś „wysoko wykwalifikowanych” magistrów...), ani kompetencji niezbędnych na rynku pracy. Nie mówiąc już o tym, że później zakładają rodziny... z czym wiąże się cały wianuszek patologii w tej dziedzinie.
niezależność
Jaki z tego morał? Wybić się na niezależność i samemu stanowić o swoim życiu, nie dając miejsca nowoczesnym przesądom. Po pierwsze – studia wyższe nie są ani do zbawienia ani do życia koniecznie potrzebne. Po drugie – ich zakończenie nie jest konieczne w 25. roku życia.
Złote Myśli znów wariują z promocjami!
promocja ważna wprawdzie tylko do jutra... ale można kupic książki za przysłowiowe pół ceny - 50% rabatu na wybrane pozycje do jutra!
myśl na dziś
Pokora Jezusa: w Betlejem, w Nazarecie, na Kalwarii... — Ale jeszcze większe upokorzenie i poniżenie mamy w Najświętszej Hostii, większe niż w stajence, niż w Nazarecie, niż na Krzyżu. Jak bardzo więc winienem kochać Mszę świętą („Naszą” Mszę, o Jezu...)
św. Josemaria Escriva, Droga, nr 533
czwartek, 24 grudnia 2009
wtorek, 22 grudnia 2009
[22 XII 2009] Ewa Wanat się wywnętrza, rewolucja trwa... underemployment i globcio zagrażają!
Gnyszka, ty się tłumacz!
Nareszcie przyszedł czas, by normalnie napisać. Nie, nie siedzę w pociągu! Jestem w domu, dobiega godzina 21:00 i po raz pierwszy od bardzo długiego czasu mogę zwyczajnie usiąść bez świadomości, że czynię szkodę podstawowym obowiązkom. Oczywiście nie do końca, bo mógłbym jutro zrobić pewną pożyteczną rzecz... nie mam jednak na nią siły. Czasem trzeba porzucić delirium aktywności – nawet jeśli jest wzniosłe, konieczne i obowiązkowe. W najbliższych dniach będzie jeszcze kilka okazji do pisania, więc zacieram ręce! Nareszcie.
Książki? Polecamy! Nie ma za co.
Spotkałem się wczoraj z Kamilem, który od samego początku jest sporadycznym Gnyszkoczytelnikiem. Rozmawialiśmy o książkach, o tym i owym i Kamil wyraził opinię, że czasem odnosi wrażenie, jakby pewne akapity postawały specjalnie po to, by wspomnieć o którejś z książek. Cóż powiedzieć? Wcale nie ukrywam, że jest kilka książek, które uważam za konieczne lektury. Co to znaczy? To znaczy, że będę je polecał z uporem maniaka i przy każdej okazji. Dlaczego? Bo uważam je za obowiązkowe dla integralnego rozwoju – tj. sfery ducha, intelektu i zdolności. A to, że przy okazji mogę zmaksymalizować własną użyteczność (czy to u p. Królaka w Tolle, czy u p. Styńskiej w ZM – tym lepiej. Po to Pan Bóg uczynił ludzi rozumnymi, by powierzone talenty oraz dobra puszczali w ruch i pomnażali (że przypomnę przypowieść o sługach).
A zatem, moi mili, proszę sobie zapamiętać na zawsze, że następujące pozycje będę polecał zawsze:
Pominę już wymiar pozycjonowania na dane frazy, który dzięki powtarzaniu zapewnia ruch z wyszukiwarki na dane hasła.
Dr Plinio i ks. Delassus – recenzje nadesłane
no i właśnie! Ostatnio miałem przyjemność odbierać podziękowania za swoje rekomendacje! Pierwsze dotyczyło Rewolucji i Kontrrewolucji dra Plinio, a dziękującym był Rene z Forum Frondy:
źródło: http://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=3080434
Drugie podziękowanie, które odebrałem nadesłał Kamil – dotyczyło ono mojego oczka w głowie (od wakacji 2008, kiedy przeczytałem), czyli Ducha rodzinnego... ks. Henriego Delassusa! Kamil pisze w mailu następująco (krótko, a treściwie!):
Nic dodać, nic ująć. Przypomnijmy z tej okazji kanadyjską piosenkę, którą z moim ulubionym fragmentem Delassusa skojarzył Maciek.
Ewa Wanat się wywnętrza, czyli mister Maseooreck w akcji
od wywiadu Roberta Mazurka z Ewą Wanat w Rzeczpospolitej (o owej damie pisałem już ekskluzywnie na frondowym screenie gnyszkobloga) jestem pod gigantycznym wrażeniem zarówno samego autora wywiadów, jak i pomysłu, doboru rozmówców, etc. Brawo! Ten cykl wywiadów – a wywiad z p. Wanatówną szczególnie! - jest pięknym laboratorium głupoty. Pokazuje bowiem, że... król jest nagi! Król, który mówi o sobie jako najmądrzejszym, najprzenikliwszym, światowym. Szokiem było dla mnie zobaczyć w wywiadzie z Ewą Wanat, że owa dama nie ma nic w głowie! Autentycznie! Po prostu wielowątkowa, niespójna gonitwa myśli, jakieś piramidalne mity („ja to twierdzę naukowo” albo „ale ja nie wypowiadam się jednoznacznie”) i miałkość, której interlokutorka nie widzi, będąc widocznie przekonana, że to, co głosi musi być przemyślane i spójne, skoro jest głoszone... przez Nią! Nie widzę innego wytłumaczenia!
Swoją drogą, jedno z chwytliwych haseł tego wywiadu (to o znajdowaniu się w innej cywilizacji, niż np. Tomasz Terlikowski) zostało przednio skomentowane przez któregoś z FForumowiczów. Skwitował stwierdzenie krótko: „No, cóż. Mentalność tamudyczna”. Tak jest i lektura słynnego wywiadu z ex-gazownikiem Michałem Cichym oraz wywiadu-rzeki z ks. Chrostowskim powinna to objaśnić. To też lektury obowiązkowe!
Siłą rzeczy temat obrabiam po łebkach – pomysł na poruszenie tego wątku wpadł mi do głowy w chwili ukazania się wywiadu... a więc dawno temu. Dziś niestety nie mam czasu, by ponownie go przeczytać i wypunktować p. Ewę po tzw. calaku (co robi np. Pan Sosnowski). Pozostawiam tę przyjemność Czytelnikom. Polecam także wywiad z prof. Krzemińskim, w którym także widać, że król jest nagi – można bowiem prawie 20 lat pleść androny podpierając się wszelkimi imponderabiliami, autorytetami i nie wiadomo czym... by na końcu uznać, że nie miało się bladego pojęcia o czym się plecie! Ha! Mistrzostwo świata!
underemployment – wyważmy otwarte drzwi
socjologia problemów społecznych lubi sobie wynajdywać problemy! No i wynalazła! Underemployment się nazywa jeden z problemów, a polega on na tym, że jest opisywany przez badaczy, na jego temat organizowane są sympozja, wydawane opracowania, granty przyznawane na jego badania... słowem – pieniędzy potok płynie od podatnika na szczytny cel rozpoznania i walki z underemployment, dzięki czemu nie ma bezrobocia. Przynajmniej wśród badaczy underemploymentu. No, no, poleciałeś Pan, Panie Grzyzga, i to po calaku!
Przerysowuję, oczywiście. Nie rozumiem jednak na czym innym polega problem tego, że pan XY studiował marketing i zarządzanie, zrobił fersta i dyplom ze szkolenia bibliotecznego i... musi wyrabiać ciasto w Telepizzy. Mili moi, a cóż z tego, że pan XY pracuje poniżej „swoich kwalifikacji”, bądź w „niepełnym wymiarze godzin”? Zdobył nieużyteczne kwalifikacje – jego błąd i ryzyko w chwili wyboru kierunku. Jest kiepskim wygniataczem pizzy – to nie biorą go na pełny etat, to także jego wina. Gdyby miał łeb i jajca, oraz był prawdziwym mężczyzną – wziąłby się w garść, załatwił parę innych zleceń, oszczędzałby jeszcze jako malec (no tak, porewolucyjna rodzina nie uczy oszczędności i innych cnót), zająłby się zarabianiem w internecie, zamiast oglądaniem pornosów, czy brandzlem na Naszej Klasie. No, ale Pan XY się tym wszystkim nie zajmie... bo on ma fersta i magysterkię z marketingu, więc czeka na pracę adekwatną do jego kwalifikacji. Niech sobie czeka, ale to nie jest problem społeczny.
paradoksy socjologii
nie wiem, co miałem na myśli notując kiedyś ten punkt, ale na temat paradoksalności socjologii jako zjawiska społecznego, kulturowego – można by napisać habilitację!
szczyt klimatyczny...
...gazownicy z Metra i Aborczej trąbią, że cały świat czekał w napięciu na jakiś jego wynik. Nic mi na ten temat nie wiadomo. Globalnego ocieplenia zaś mam dość o tyle, że przez nie muszę teraz nosić polarową podpinkę – tak nam globcio wywindowało tempreraturę w górę, że aż zrobiła salto i zaczyna drugie okrążenie, od -20 st. Celsjusza wzwyż. Obamie zamarzł nawet z tej okazji samolot.
szanowanie poglądów i dwie tolerancje
jeszcze o tolerancji dla poglądów, o której pisałem ostatnio. Zdarzyło się tak, że uczestniczyłem dość nieudolnie w dość nieudolnej dyskucji na temat tolerancji (tak, wracamy do socjologii). Moderator mówiący także w oparciu o swój autorytet stwierdził, że są dwa rodzaje tolerancji. Pierwszy – który mówi, że toleruje, szanuje, rozumie i da się pochlastać za wszystko, gdyż nie jest w stanie zawyrokować o wyższości czegokolwiek. Oraz drugi, który mówi, że to inne toleruje jedynie z musu, na zasadzie przyzwolenia. Wniosek z wypowiedzi zaś był następujący: czyż ten pierwszy nie jest szczytniejszy i bardziej wzniosły?
Mojej odpowiedzi można się spodziewać, nadmienię tylko, że socjologowie prócz urojonych problemów lubią także wzniosłe fikcje. Bo ten pierwszy rodzaj w przyrodzie nie występuje. Proszę to przyjąć do wiadomości. Katolicy wiedzą to bardzo dobrze dzięki doktrynie o grzechu pierworodnym, która nadaje naszej antropologii realizmu... reszta wyważa jak zwykle otwarte drzwi.
p. Wojtek o tolerancji
jeśli chodzi o tolerancję, to polecam gen. Jaruzelskiego, największego speca od tej tematyki. Zaskoczył mnie 13 XII 2007, gdy po raz pierwszy wysłuchałem przemówienia w całości... zaskoczył, gdyż okazało się, że stan wojenny wprowadzono w imię... walki z nietolerancją!!!
Fronda.pl – agenci Opus Dei!
jak w tytule, proszę się wsłuchać w okrzyki staliniątek z Racji Polskiej Lewicy. Dobre, nie? Chłopaki polecieli. Po czym? Po calaku!
Nareszcie przyszedł czas, by normalnie napisać. Nie, nie siedzę w pociągu! Jestem w domu, dobiega godzina 21:00 i po raz pierwszy od bardzo długiego czasu mogę zwyczajnie usiąść bez świadomości, że czynię szkodę podstawowym obowiązkom. Oczywiście nie do końca, bo mógłbym jutro zrobić pewną pożyteczną rzecz... nie mam jednak na nią siły. Czasem trzeba porzucić delirium aktywności – nawet jeśli jest wzniosłe, konieczne i obowiązkowe. W najbliższych dniach będzie jeszcze kilka okazji do pisania, więc zacieram ręce! Nareszcie.
Książki? Polecamy! Nie ma za co.
Spotkałem się wczoraj z Kamilem, który od samego początku jest sporadycznym Gnyszkoczytelnikiem. Rozmawialiśmy o książkach, o tym i owym i Kamil wyraził opinię, że czasem odnosi wrażenie, jakby pewne akapity postawały specjalnie po to, by wspomnieć o którejś z książek. Cóż powiedzieć? Wcale nie ukrywam, że jest kilka książek, które uważam za konieczne lektury. Co to znaczy? To znaczy, że będę je polecał z uporem maniaka i przy każdej okazji. Dlaczego? Bo uważam je za obowiązkowe dla integralnego rozwoju – tj. sfery ducha, intelektu i zdolności. A to, że przy okazji mogę zmaksymalizować własną użyteczność (czy to u p. Królaka w Tolle, czy u p. Styńskiej w ZM – tym lepiej. Po to Pan Bóg uczynił ludzi rozumnymi, by powierzone talenty oraz dobra puszczali w ruch i pomnażali (że przypomnę przypowieść o sługach).
A zatem, moi mili, proszę sobie zapamiętać na zawsze, że następujące pozycje będę polecał zawsze:
- Duch rodzinny w domu, społeczeństwie i państwie ks. Delassusa
- Rewolucja i Kontrrewolucja dra de Oliveiry
- Krzyżowiec XX wieku prof. de Mattei
- Droga. Bruzda. Kuźnia św. Josemarii
- Rozmyślania o życiu kapłańskim św. bpa Pelczara
- Kościół, Żydzi, Polska ks. Chrostowskiego
- Inteligentny inwestor Benjamina Grahama
- E-biznes jako sposób na sukces Jolanty Gajdy
- Myśleć jak milionerzy Kamila Cebulskiego
Pominę już wymiar pozycjonowania na dane frazy, który dzięki powtarzaniu zapewnia ruch z wyszukiwarki na dane hasła.
Dr Plinio i ks. Delassus – recenzje nadesłane
no i właśnie! Ostatnio miałem przyjemność odbierać podziękowania za swoje rekomendacje! Pierwsze dotyczyło Rewolucji i Kontrrewolucji dra Plinio, a dziękującym był Rene z Forum Frondy:
Koledze Gnyszce z podziękowaniem za rekomendację!!!"FAŁSZYWY TRADYCJONALIZM
Tradycjonalistyczny duch Kontrrewolucji nie ma nic wspólnego z fałszywym i zawężonym tradycjonalizmem zachowującym pewne obrzędy, styl lub obyczaje z powodu zwyczajnego zamiłowania do starych form bez jakiegokolwiek szacunku dla doktryny, która je zrodziła. To byłby archeologizm, a nie zdrowy i żywy tradycjonalizm."
Kolega wie z czego to cytat.:):):)
Wielkie dzięki za zarekomendowanie tej pozycji, ale jest kolega odpowiedzialny za kłótnię jaką w moim domu wywołała ta książka i głoszone przez autora tezy i poglądy.
Baaaaardzo ryzykowne i kontrowersyjne poglądy.
Ale nie będę kontynuował by znowu nie zarzucono mi wątku o tym, ze królowa Bona umarła.
Pozycję tę wszystkim polecam.
PS. Za skutki tego cytatu to też kolega jest odpowiedzialny.
;):):)
źródło: http://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=3080434
Drugie podziękowanie, które odebrałem nadesłał Kamil – dotyczyło ono mojego oczka w głowie (od wakacji 2008, kiedy przeczytałem), czyli Ducha rodzinnego... ks. Henriego Delassusa! Kamil pisze w mailu następująco (krótko, a treściwie!):
(...)
Jeszcze jedno - Dzięki Twoim poleceniom na blogu kupiłem "Ducha
rodzinnego w państwie...", super lektura. Czy masz w zanadrzu do
polecenia kolejne tytuły tego pokroju?
Z góry dzięki,
Pozdrawiam,
Kamil
Nic dodać, nic ująć. Przypomnijmy z tej okazji kanadyjską piosenkę, którą z moim ulubionym fragmentem Delassusa skojarzył Maciek.
Ewa Wanat się wywnętrza, czyli mister Maseooreck w akcji
od wywiadu Roberta Mazurka z Ewą Wanat w Rzeczpospolitej (o owej damie pisałem już ekskluzywnie na frondowym screenie gnyszkobloga) jestem pod gigantycznym wrażeniem zarówno samego autora wywiadów, jak i pomysłu, doboru rozmówców, etc. Brawo! Ten cykl wywiadów – a wywiad z p. Wanatówną szczególnie! - jest pięknym laboratorium głupoty. Pokazuje bowiem, że... król jest nagi! Król, który mówi o sobie jako najmądrzejszym, najprzenikliwszym, światowym. Szokiem było dla mnie zobaczyć w wywiadzie z Ewą Wanat, że owa dama nie ma nic w głowie! Autentycznie! Po prostu wielowątkowa, niespójna gonitwa myśli, jakieś piramidalne mity („ja to twierdzę naukowo” albo „ale ja nie wypowiadam się jednoznacznie”) i miałkość, której interlokutorka nie widzi, będąc widocznie przekonana, że to, co głosi musi być przemyślane i spójne, skoro jest głoszone... przez Nią! Nie widzę innego wytłumaczenia!
Swoją drogą, jedno z chwytliwych haseł tego wywiadu (to o znajdowaniu się w innej cywilizacji, niż np. Tomasz Terlikowski) zostało przednio skomentowane przez któregoś z FForumowiczów. Skwitował stwierdzenie krótko: „No, cóż. Mentalność tamudyczna”. Tak jest i lektura słynnego wywiadu z ex-gazownikiem Michałem Cichym oraz wywiadu-rzeki z ks. Chrostowskim powinna to objaśnić. To też lektury obowiązkowe!
Siłą rzeczy temat obrabiam po łebkach – pomysł na poruszenie tego wątku wpadł mi do głowy w chwili ukazania się wywiadu... a więc dawno temu. Dziś niestety nie mam czasu, by ponownie go przeczytać i wypunktować p. Ewę po tzw. calaku (co robi np. Pan Sosnowski). Pozostawiam tę przyjemność Czytelnikom. Polecam także wywiad z prof. Krzemińskim, w którym także widać, że król jest nagi – można bowiem prawie 20 lat pleść androny podpierając się wszelkimi imponderabiliami, autorytetami i nie wiadomo czym... by na końcu uznać, że nie miało się bladego pojęcia o czym się plecie! Ha! Mistrzostwo świata!
underemployment – wyważmy otwarte drzwi
socjologia problemów społecznych lubi sobie wynajdywać problemy! No i wynalazła! Underemployment się nazywa jeden z problemów, a polega on na tym, że jest opisywany przez badaczy, na jego temat organizowane są sympozja, wydawane opracowania, granty przyznawane na jego badania... słowem – pieniędzy potok płynie od podatnika na szczytny cel rozpoznania i walki z underemployment, dzięki czemu nie ma bezrobocia. Przynajmniej wśród badaczy underemploymentu. No, no, poleciałeś Pan, Panie Grzyzga, i to po calaku!
Przerysowuję, oczywiście. Nie rozumiem jednak na czym innym polega problem tego, że pan XY studiował marketing i zarządzanie, zrobił fersta i dyplom ze szkolenia bibliotecznego i... musi wyrabiać ciasto w Telepizzy. Mili moi, a cóż z tego, że pan XY pracuje poniżej „swoich kwalifikacji”, bądź w „niepełnym wymiarze godzin”? Zdobył nieużyteczne kwalifikacje – jego błąd i ryzyko w chwili wyboru kierunku. Jest kiepskim wygniataczem pizzy – to nie biorą go na pełny etat, to także jego wina. Gdyby miał łeb i jajca, oraz był prawdziwym mężczyzną – wziąłby się w garść, załatwił parę innych zleceń, oszczędzałby jeszcze jako malec (no tak, porewolucyjna rodzina nie uczy oszczędności i innych cnót), zająłby się zarabianiem w internecie, zamiast oglądaniem pornosów, czy brandzlem na Naszej Klasie. No, ale Pan XY się tym wszystkim nie zajmie... bo on ma fersta i magysterkię z marketingu, więc czeka na pracę adekwatną do jego kwalifikacji. Niech sobie czeka, ale to nie jest problem społeczny.
paradoksy socjologii
nie wiem, co miałem na myśli notując kiedyś ten punkt, ale na temat paradoksalności socjologii jako zjawiska społecznego, kulturowego – można by napisać habilitację!
szczyt klimatyczny...
...gazownicy z Metra i Aborczej trąbią, że cały świat czekał w napięciu na jakiś jego wynik. Nic mi na ten temat nie wiadomo. Globalnego ocieplenia zaś mam dość o tyle, że przez nie muszę teraz nosić polarową podpinkę – tak nam globcio wywindowało tempreraturę w górę, że aż zrobiła salto i zaczyna drugie okrążenie, od -20 st. Celsjusza wzwyż. Obamie zamarzł nawet z tej okazji samolot.
szanowanie poglądów i dwie tolerancje
jeszcze o tolerancji dla poglądów, o której pisałem ostatnio. Zdarzyło się tak, że uczestniczyłem dość nieudolnie w dość nieudolnej dyskucji na temat tolerancji (tak, wracamy do socjologii). Moderator mówiący także w oparciu o swój autorytet stwierdził, że są dwa rodzaje tolerancji. Pierwszy – który mówi, że toleruje, szanuje, rozumie i da się pochlastać za wszystko, gdyż nie jest w stanie zawyrokować o wyższości czegokolwiek. Oraz drugi, który mówi, że to inne toleruje jedynie z musu, na zasadzie przyzwolenia. Wniosek z wypowiedzi zaś był następujący: czyż ten pierwszy nie jest szczytniejszy i bardziej wzniosły?
Mojej odpowiedzi można się spodziewać, nadmienię tylko, że socjologowie prócz urojonych problemów lubią także wzniosłe fikcje. Bo ten pierwszy rodzaj w przyrodzie nie występuje. Proszę to przyjąć do wiadomości. Katolicy wiedzą to bardzo dobrze dzięki doktrynie o grzechu pierworodnym, która nadaje naszej antropologii realizmu... reszta wyważa jak zwykle otwarte drzwi.
p. Wojtek o tolerancji
jeśli chodzi o tolerancję, to polecam gen. Jaruzelskiego, największego speca od tej tematyki. Zaskoczył mnie 13 XII 2007, gdy po raz pierwszy wysłuchałem przemówienia w całości... zaskoczył, gdyż okazało się, że stan wojenny wprowadzono w imię... walki z nietolerancją!!!
Fronda.pl – agenci Opus Dei!
jak w tytule, proszę się wsłuchać w okrzyki staliniątek z Racji Polskiej Lewicy. Dobre, nie? Chłopaki polecieli. Po czym? Po calaku!
myśl na dziś
Udaj się do Betlejem, podejdź do Dzieciątka, zatańcz przed Nim, powiedz Mu wiele gorących słów, przytul Je do swego serca... – Nie mówię o dziecinadach: mówię o miłości! A miłość przejawia się w czynach: w głębi swej duszy prawdziwie możesz objąć Dzieciątko Jezus.
św. Josemaria Escriva, Kuźnia, nr 345
niedziela, 20 grudnia 2009
Film o Basi - debiut superprodukcji sfinansowanej przez internautów!
Jako jeden z patronów medialnych, pangrzyzga z przyjemnością informuje, że projekt Film o Basi właśnie przeszedł w fazę debiutancką! Historia Basi zwala z nóg... Film można oglądac w dwóch odcinkach tu:
B1 @ Yahoo! Video
oraz (odc. 2) tu: http://video.yahoo.com/watch/6544391/16990736
a całośc w dobrej jakości tutaj: http://www.vimeo.com/7999050
myśl na dziś
Nie przekładaj na każdym kroku własnego „ja” w zakresie swego zdrowia, swojego dobrego imienia, swojej kariery, swoich zajęć... Jakże to jest uciążliwe! Zdaje się jakbyś zapomniał o tym, że „ty” nic nie posiadasz, wszystko należy do Niego. Kiedy w ciągu dnia czujesz się – być może bez podstawy – upokorzony; kiedy myślisz, że twoje zdanie winno wziąć górę; kiedy spostrzegasz, że w każdej chwili odzywa się tylko twoje „ja” , tylko „ty”, tylko „twoje sprawy”... bądź przekonany, że zabijasz czas i że potrzebujesz, by „zabito” twój egoizm.
św. Josemaria Escriva, Kuźnia, nr 1050
niedziela, 13 grudnia 2009
[13/14 XII 2009] prezenty świąteczne - jak zwykle książki!
wstępik...
Boże Narodzenie coraz bliżej, miasta po zmroku rozświetlają się tysiącami lampek, a wystawy sklepowe zachęcają do sięgnięcia do samego dna kieszeni. Nieco ginie w tym wszystkim religijny wymiar Świąt, ale nie o tym dzisiaj!
W jednym z poprzednich wpisów zobowiązałem się do przedstawienia moich tegorocznych typów książkowych, co też niniejszym czynię (nie mylić z typkami opisanymi swego czasu przez śp. Kisiela)! Najpierw jednak przypomnę, że pisałem już o tym, jak tanio kupować jako prezenty właśnie książki - staroświeckie, nieatrakcyjne prezenty.
Lista, zgodnie z zapowiedziami, zawiera pozycje nowe, jak i te, które już były przeze mnie opisywane. Dobrego jednak nigdy za wiele, więc powtórzę się, mając też na uwadze, że zapewne nie każdy Czytelnik poświęcający swój czas na lekturę Gnyszkobloga miał okazję zapoznać się z wcześniejszymi tekstami.
zaczynajmy więc - byzmes!
Kto przeczytał ów tekst na Pogadankach wie, że młode i polskie może być całkiem dobre. O czym jeszcze warto pamiętać?
życie duchowe
Skoro wiemy już (przynajmniej w teorii), jak zarobić na życie własne i bliskich, warto uczynić to życie... świętym! A zatem – pora na duchową stronę rzeczywistości!
biblioteczka kontrrewolucjonisty
inne fizie-mizie...
A skoro już o duchownych mowa, wypada bym napomknął przynajmniej o kilku jeszcze (tych wartych czytania oczywiście). Ich dzieła polecam nie tylko z czystym sumieniem, ale także z pewnością, że niejednemu pomogą one w codziennych zmaganiach z rzeczywistością.
Prezent dla Proboszcza? Z okazji Roku Kapłańskiego - tylko Pelczar! Prezent dla Rodziców, Kolegi, Narzeczonej? Tyyyyyyylko Pelczar!
UWAGA
A na sam koniec końców uwaga praktyczna. Najlepsze interesy robi się przy zakupach o ponadprzeciętnej wielkości. Dlatego też nie ma co marnować pieniędzy w zakupowym ferworze na pojedyncze egzemplarze. Warto kupować z rozmachem, a przynajmniej na promocjach – tych atrakcyjnych oczywiście!
promocje...
Jako, że mamy okres wyjątkowo prezentowy, to i na wiele owych promocji natrafić można. Pozwolę sobie Gnyszkoczytelników o kilku z nich poinformować.
ZłoteMyśli
Jeśli ktoś jest tak zajęty, że ma czas tylko na słuchanie, niech zerknie przychylnym okiem w kierunku audio-booków. Złote Myśli także przygotowały interesującą promocję - 5 płyt za połowę ceny!
Gloria24
Wspominałem już parę dni temu o świątecznej ofercie-promocji Glorii24. Jej szczegóły można poznac na specjalnej podstronie – po wpisaniu w koszyku w polu "Kod rabatowy" kodu: 002165, otrzymamy 5% rabatu na zakupy.
Libenter.pl
Miałem też okazję pochwalić projekt Libenter.pl. Pomysł banalny, efekt już zgoła inny! Zamiast kupowac poszczególne e-booki - kupmy abonament na wszystkie, w wyniku czego... koszt pojedynczego e-booka wychodzi koło 1 zł. Pomysł na naszym rynku (nie wiem, czy nie na światowym również) rewolucyjny. Osoby, które zdecydują się wstąpić do Klubu Libenter.pl dającego dostęp do rozszerzającej się listy e-booków (liczącej obecnie 57 pozycji) z mojego polecenia (wystarczy wpisać MaciejGnyszka w pole "konto polecające") zapłacą za roczny abonament nie 77 zł, a 67 PLNów!
---
Wiemy już, co wiedzieć trzeba, choć oczywiście pozostaje ciągle mnóstwo rzeczy, które wiedzieć wypada.
Na tę chwilę pozostaje mi jednak tylko życzyć wszystkim Gnyszkoczytelnikom owocnych zakupów i zadowolonych obdarowanych!
myśl na dziś
Pośród świątecznej radości w Kanie jedynie Maryja zauważa brak wina... Najmniejsze posługi dostrzega ten, kto jak Ona żarliwie żyje sprawami bliźniego, dla Boga.
św. Josemaria Escriva, Bruzda, nr 631
czwartek, 10 grudnia 2009
[10 XII 2009] The Soviet Story na UW oraz TYGRYSI SKOK FRONDA.PL
ogłoszeniowo...
znów ogłoszeniowo! TW Grzyzga nadaje z intensywnego szkolenia w Konstancinie, w przerwie między kreśleniem urbanistyki a... kreśleniem urbanistyki!
The Soviet Story na UW!
Fronda.pl zaprasza i współorganizuje: THE SOVIET STORY na Uniwersytecie Warszawskim! W najbliższy czwartek, 10 grudnia 2009 o godzinie 20:10. Film, który wstrząsnął Europą... przyjdź i zaproś znajomych!
Event mocno współorganizuję, a o filmie kiedyś już pisałem - tym goręcej polecam obecnośc!
The Soviet Story na UW!
Fronda.pl zaprasza i współorganizuje: THE SOVIET STORY na Uniwersytecie Warszawskim! W najbliższy czwartek, 10 grudnia 2009 o godzinie 20:10. Film, który wstrząsnął Europą... przyjdź i zaproś znajomych!
Event mocno współorganizuję, a o filmie kiedyś już pisałem - tym goręcej polecam obecnośc!
TYGRYSI SKOK FRONDA.PL
Tę rzecz organizuję bardziej osobiście... bardzo, ale to bardzo polecam życzliwej uwadze! Nie ma lepszego pomysłu na prezent świąteczny, o nie!
myśl na dziś
Jeżeli prawdziwie chcesz być duszą pokutną — pokutującą i radosną — winieneś nade wszystko strzec swojego czasu poświęconego modlitwie — modlitwy wewnętrznej, szczodrej, długiej — i winieneś się starać modlić się nie w chwilach dobrego nastroju, lecz o stałej godzinie, zawsze ilekroć to jest możliwe. Nie zaniedbuj tych szczegółów. Bądź niewolnikiem tego codziennego kultu Bożego, a zapewniam cię, że będziesz się czuł ustawicznie radosnym.
św. Josemaria Escriva, Bruzda, nr 994
środa, 9 grudnia 2009
Stan wojenny oczami kobiet - ciekawe zaproszenie...
ZAPROSZENIE NA 12 GRUDNIA
Spotkanie z trzema kobietami opozycji demokratycznej i wyświetlenie orędzia Reagana o Polakach po wprowadzeniu stanu wojennego.
Filmowa wersja zaproszenia - http://www.youtube.com/watch?v=rFs9pKDuMgc
HANNA ŁUKOWSKA-KARNIEJ - Solidarność Walcząca
MAŁGORZATA PIOTROWSKA - Komitet Prymasowski Pomocy Internowanym
KRYSTYNA STARCZEWSKA - Komitet Oporu Społecznego
ANDRZEJ KOZICKI - Warsztaty Analiz Socjologicznych
Zapraszają: Ambasada USA w Polsce, Ciekawe Piątki, ResPublica Nowa, Stowarzyszenie Wolnego Słowa, Warsztaty Analiz Socjologicznych oraz blogerzy i twitterowcy podejmujący tematykę amerykańską: Marcin Gadziński, Maciej Gnyszka, Michał Kolanko, Paulina Kozłowska, Tomasz Hardyk, Marta Wawrzyn, Bartosz Węglarczyk.
Miejsce: redakcja ResPubliki Nowej, Gałczyńskiego 5 (na tyłach Nowego Światu), Warszawa.
niedziela, 6 grudnia 2009
[6 XII 2009] o świętach, reklamach, butach ułańskich i najeźdźcach
reklama AdTaily
jak widzą Gnyszkoczytelnicy, na blogu mała rewolucja na prawej szpalcie. Oto wskoczył sobie moduł reklamowy AdTaily, który informuje, że reklama na Gnyszkoblogu już od 2,5 zł dziennie! Nie inaczej moi mili - nie za bardzo klikaliśta w reklamę kontekstową, to może komuś przyjdzie do głowy wykupienie taniej reklamy promującej własną stronę. Sprawa jest prosta - klikamy tam z boku na tekst Reklama już od 2,5 zł dziennie, ładujemy swój bannerek 125x125 px, płacimy i reklama znajduje się na Gnyszkoblogu... Ot, i cała rzecz.
idą święta - co kupimy?
oczywiście książkę! Dlatego też przypominam mój tekst sprzed roku - Teorię kupowania prezentu na święta. Na dniach podam swoje typy książkowo-prezentowe. Mam nadzieję, że niezdecydowanym podsuną dobre tropy. Mam już listę i muszę przyznać... że niewiele zmieniło się od zeszłego roku! Hahaha... No, ale cóż - nie ma czasu czytać dobrych książek! Trzeba czytać najlepsze.
Tymczasem poinformować należy o promocji w Gloria24.pl, w której po wpisaniu w koszyku w polu "Kod rabatowy" kodu: 002165, otrzymamy 5% rabatu na zakupy. Marcin Konik-Korn z Glorii24.pl obiecuje, że przesyłki zamówione przed 15 grudnia dojdą przed Wigilią. Trzymam za słowo, Marcinie!
kozaki i głupotki...
na koniec zaś rozśmieszająca głupotka. Otóż, rozmawiałem ostatnio z Tomkiem (tak, tym z trzeciego podpunktu pierwszej sekcji tego posta) i zwierzyłem Mu się, iż obecna moda damska noszenia butów ułańskich, choć skądinąd mię podobająca się, kojarzy się jednak lubieżnie, tj. z pewnym absurdalnym dowcipem.
Brzmi on następująco (przychodzi mąż do żony): - Kochanie, może dziś na jeźdźca? - Jaki najeźdźca?
Nie minęło dużo czasu, gdy Tomek mailem przysyła mi link do następującego demotywatora, co rozbawiło mnie do łez (przy okazji gratulacje dla rysownika - świetny, charakterny kocur!):
myśl na dziś
Nie możesz nikomu okazywać braku miłosierdzia; a jeśli wydaje ci się, że jakaś osoba nie jest godna tego miłosierdzia, powinieneś pomyśleć, że także ty na nic nie zasługujesz. – Nie zasłużyłeś ani na to, żeby zostać stworzony, ani żeby być chrześcijaninem, ani dzieckiem Bożym, ani należeć do swojej rodziny...
św. Josemaria Escriva, Kuźnia, nr 145
Tymczasem poinformować należy o promocji w Gloria24.pl, w której po wpisaniu w koszyku w polu "Kod rabatowy" kodu: 002165, otrzymamy 5% rabatu na zakupy. Marcin Konik-Korn z Glorii24.pl obiecuje, że przesyłki zamówione przed 15 grudnia dojdą przed Wigilią. Trzymam za słowo, Marcinie!
kozaki i głupotki...
na koniec zaś rozśmieszająca głupotka. Otóż, rozmawiałem ostatnio z Tomkiem (tak, tym z trzeciego podpunktu pierwszej sekcji tego posta) i zwierzyłem Mu się, iż obecna moda damska noszenia butów ułańskich, choć skądinąd mię podobająca się, kojarzy się jednak lubieżnie, tj. z pewnym absurdalnym dowcipem.
Brzmi on następująco (przychodzi mąż do żony): - Kochanie, może dziś na jeźdźca? - Jaki najeźdźca?
Nie minęło dużo czasu, gdy Tomek mailem przysyła mi link do następującego demotywatora, co rozbawiło mnie do łez (przy okazji gratulacje dla rysownika - świetny, charakterny kocur!):
myśl na dziś
Nie możesz nikomu okazywać braku miłosierdzia; a jeśli wydaje ci się, że jakaś osoba nie jest godna tego miłosierdzia, powinieneś pomyśleć, że także ty na nic nie zasługujesz. – Nie zasłużyłeś ani na to, żeby zostać stworzony, ani żeby być chrześcijaninem, ani dzieckiem Bożym, ani należeć do swojej rodziny...
św. Josemaria Escriva, Kuźnia, nr 145
[6 XII 2009] Radio Maryja obchodzi osiemnastkę, a Tomek Torquemada śpiewa o św. Mikołaju
18 lat minęło...
Radia Maryja słuchałem raptem dwa razy. Biję się w piersi - bo powinienem częściej. Dziś świętuje swoje 18. urodziny, z tej okazji chciałem też przekazać swoje życzenia. Moi drodzy - jesteście dowodem na wielką siłę wspieractwa, małych grosików, których mrowie tworzy cuda - od ogólnopolskiej rozgłośni, przez dziennik i telewizję, szkołę wyższą, aż po elektrownię geotermalną... Brawo!
W tym czasie jajogłowi postkatolicy zdołali jedynie powskakiwać na państwowe posadki i pozałatwiać stołki dla swoich kadzielników. Radio Maryja jako zjawisko obserwuję z coraz większym zadowoleniem. Zresztą nie tylko ja - prof. Krzemiński chyba również.
FFundraising
Zresztą, gdyby nie Wasza inspiracja - nie byłoby mojego zaangażowania w FFundraising i wiara w to, że można utrzymać medium z darowizn odbiorców - w niezależności od decydentów państwowych, samorządowych, biznesowych i innych. Gdy zaczynałem rok temu - było nas ok. 10 osób. Obecnie - 400 regularnych darczyńców na kwotę nieco ponad 20 000 zł.
św. Mikołaj
pamiętam swoje zdziwienie, gdy w cerkwiach na kresach obecnej RP (dokąd przyciągały mnie barwne Spotkania na Kresach Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci) widywałem wśród ikon w ikonostasie wizerunek św. Mikołaja. Wtedy kojarzyłem go jeszcze jako krasnala z Coca-Coli. Tymczasem jednak Tomek Torquemada, brat-weteran z Forum Frondy, mąż pięknej i mądrej żony oraz ojciec miłych i rezolutnych dzieciaków, człowiek do którego mam słabość (Tomku, jeśli to czytasz, wybacz, ale sprawiedliwość należy oddać) oraz współbrat w e-biznesie - zapuścił na YouTube'ie nagraną przez siebie starą pieśń o św. Mikołaju. Posłuchajmy.
myśl na dziś
Czy święci są nienormalni?... Czas wykorzenić ten przesąd. Z nadprzyrodzoną naturalnością ascezy chrześcijańskiej musimy nauczać, że nawet zjawiska mistyczne nie są nienormalne: na tym polega naturalność tych zjawisk... tak jak inne procesy psychiczne czy fizjologiczne posiadają swój naturalny porządek.
św. Josemaria Escriva, Bruzda, nr 559
Radia Maryja słuchałem raptem dwa razy. Biję się w piersi - bo powinienem częściej. Dziś świętuje swoje 18. urodziny, z tej okazji chciałem też przekazać swoje życzenia. Moi drodzy - jesteście dowodem na wielką siłę wspieractwa, małych grosików, których mrowie tworzy cuda - od ogólnopolskiej rozgłośni, przez dziennik i telewizję, szkołę wyższą, aż po elektrownię geotermalną... Brawo!
W tym czasie jajogłowi postkatolicy zdołali jedynie powskakiwać na państwowe posadki i pozałatwiać stołki dla swoich kadzielników. Radio Maryja jako zjawisko obserwuję z coraz większym zadowoleniem. Zresztą nie tylko ja - prof. Krzemiński chyba również.
FFundraising
Zresztą, gdyby nie Wasza inspiracja - nie byłoby mojego zaangażowania w FFundraising i wiara w to, że można utrzymać medium z darowizn odbiorców - w niezależności od decydentów państwowych, samorządowych, biznesowych i innych. Gdy zaczynałem rok temu - było nas ok. 10 osób. Obecnie - 400 regularnych darczyńców na kwotę nieco ponad 20 000 zł.
św. Mikołaj
pamiętam swoje zdziwienie, gdy w cerkwiach na kresach obecnej RP (dokąd przyciągały mnie barwne Spotkania na Kresach Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci) widywałem wśród ikon w ikonostasie wizerunek św. Mikołaja. Wtedy kojarzyłem go jeszcze jako krasnala z Coca-Coli. Tymczasem jednak Tomek Torquemada, brat-weteran z Forum Frondy, mąż pięknej i mądrej żony oraz ojciec miłych i rezolutnych dzieciaków, człowiek do którego mam słabość (Tomku, jeśli to czytasz, wybacz, ale sprawiedliwość należy oddać) oraz współbrat w e-biznesie - zapuścił na YouTube'ie nagraną przez siebie starą pieśń o św. Mikołaju. Posłuchajmy.
myśl na dziś
Czy święci są nienormalni?... Czas wykorzenić ten przesąd. Z nadprzyrodzoną naturalnością ascezy chrześcijańskiej musimy nauczać, że nawet zjawiska mistyczne nie są nienormalne: na tym polega naturalność tych zjawisk... tak jak inne procesy psychiczne czy fizjologiczne posiadają swój naturalny porządek.
św. Josemaria Escriva, Bruzda, nr 559
Subskrybuj:
Posty (Atom)
